Καδράκι μινιατούρα: αυτό μου ήρθε στο μυαλό όταν σκεφτόμουν τι να δωρίσω στα παιδιά της (παιδικής) παρέας της κόρης μου. Παιδιά που γνωρίζονται από τα 2 τους και που σήμερα, στα 18 – 19 θα βγουν ο καθένας στο δικό του δρόμο.

Όταν η φίλη μου η Αθηνά μας κάλεσε, μαμάδες και παιδιά, σε μια αποχαιρετιστήρια συγκέντρωση για να βρεθούμε (για τελευταία φορά, άραγε;) όπως το συνηθίζαμε και παλιά, σκεφτόμουν πως θα ήθελα να τους κάνω κάποιο αναμνηστικό δωράκι. Κάτι που να τους ενώνει και που να τους θυμίζει και σε είκοσι χρόνια την ανεμελιά, το γέλιο και την καλή παρέα που έκαναν κάποτε.

Μια φωτογραφία, που να αποτυπώνει όλα τα παραπάνω, ήταν το πρώτο που σκέφτηκα και ευτυχώς βρέθηκε σύντομα. Έμενε να βρω πώς θα την παρουσιάσω.

Πρόσφατα είχα κάνει μια κατασκευή με σπιρτόκουτο για τον καλοκαιρινό μαραθώνιο δημιουργικότητας του inmyc. Είχα απολαύσει πολύ αυτήν την κατασκευή και έγινε μια από τις αγαπημένες μου. Μου αρέσουν οι κατασκευές σε μικρή κλίμακα, έχουν μια ιδιαίτερη χάρη. Άσε που μπορείς να τις έχεις πάντα μαζί σου, τόσο μικρές που είναι. Και υπάρχουν τόσες επιλογές!

Οπότε δε χρειάστηκα και πολύ για να καταλήξω στην παρουσίαση: ένα καδράκι μινιατούρα με τη φωτογραφία τους, φτιαγμένο από σπιρτόκουτο και με έτοιμη συσκευασία δώρου!

Τι θα χρειαστούμε για το καδράκι μινιατούρα

– ένα σπιρτόκουτο

– χαρτί (λευκό) ή χαρτί διακοσμητικό ή περιτυλίγματος, ή σελίδα από περιοδικό ή εφημερίδα, ή χαρτί origami κλπ, ό,τι σας βολεύει περισσότερο για την κατασκευή σας. Όχι χαρτόνι, εκτός αν είναι πολύ λεπτό, γιατί δεν τσακίζεται εύκολα

– μολύβι, ψαλίδι, χάρακας, κόλλα

– μαρκαδόρους, αν θέλουμε να ζωγραφίσουμε την επιφάνεια του χαρτιού

– μια φωτογραφία, που θα τη σμικρύνουμε στις διαστάσεις του σπιρτόκουτου (στον εκτυπωτή μας ή στο φωτοτυπείο, κατά προτίμηση σε χαρτονάκι γυαλιστερό.)

Κατασκευή

1. Κατ’ αρχήν μετράμε το σπιρτόκουτο, το κουτί και το συρταράκι του, τόσο τις εξωτερικές του διαστάσεις όσο και τις εσωτερικές. Για ένα κουτάκι cricket, που είχα στη διάθεσή μου, μπορείτε να δείτε τις διαστάσεις στις παρακάτω φωτογραφίες:

 

2. Για να φτιάξουμε το καδράκι (εσωτερικό κουτί από το σπιρτόκουτο):

– θα εστιάσουμε στο εσωτερικό κουτάκι, που μου αρέσει να το λέω συρταράκι.

– θα μπορούσαμε να έχουμε χρωματιστό καδράκι, όπως εγώ έχω εδώ ένα μαύρο (για περισσότερη αντίθεση), ή να το αφήσουμε όπως έχει, στο χρώμα του κουτιού.

– αν θέλουμε να έχει χρώμα το καδράκι έχουμε δύο επιλογές: ή να κόψουμε από ένα χρωματιστό χαρτί το ανάπτυγμα του κουτιού ή από ένα λευκό χαρτί που θα το βάψουμε στο χρώμα που θέλουμε. Αν διαλέξουμε τον πρώτο τρόπο, και το χαρτί μας είναι σκούρο, θα χρειαστούμε και ένα μαρκαδοράκι που να φαίνεται όταν περνάμε το ανάπτυγμα του κουτιού στο σκούρο φόντο.

* Θα μπορούσαμε φυσικά να βάψουμε κατευθείαν το συρταράκι με το χρώμα που θέλουμε. Ωστόσο, επειδή οι υφές είναι διαφορετικές στις πλευρές του κουτιού (δείτε το) το αποτέλεσμα δεν θα είναι ομοιόμορφο.

– για το μαύρο καδράκι

[αν έχετε διαλέξει κάποιο χρωματιστό χαρτί, ακολουθείτε την ίδια διαδικασία απλώς παραλείπετε το βάψιμο]

– πέρασα με μολύβι το ανάπτυγμα σε (λευκό) χαρτί. Το έκοψα με προσοχή, γιατί αν δεν είσαι συγκεντρωμένος, μπορεί να κόψεις και κάτι παραπάνω (ω, ναι, το έπαθα και αυτό και χρειάστηκε να το ξαναπεράσω από την αρχή). Με έναν χάρακα τσάκισα ελαφρώς το ανάπτυγμα στα αντίστοιχα σημεία (ακμές κουτιού). Τα σημεία τσάκισης να είναι από την εσωτερική μεριά!Το γύρισα από την άλλη μεριά, ώστε να κρατήσω τα σημεία τσάκισης που είχα σημειώσει, και το έβαψα με μαύρο μαρκαδοράκι:

– έβαψα επίσης με το μαρκαδοράκι μου τις εσωτερικές γωνίες από το συρταράκι, για την περίπτωση που η επένδυση δεν εφαρμόσει τέλεια:

– κόλλησα το συρταράκι στο ανάπτυγμά μου. Πρώτα τη βάση, έχοντας ως χάρακα τα σημεία τσάκισης. Μετά τις μακριές πλευρές, πρώτα την εξωτερική στενή πλευρά (του κουτιού) και μετά την εσωτερική, και στο τέλος τις κοντές πλευρές, πάλι πρώτα την εξωτερική στενή πλευρά και μετά την εσωτερική. Πριν κολλήσετε τις πλευρές, κάντε μια δοκιμή για να δείτε αν εφαρμόζουν σωστά, μια και δεν είναι ίδια όλα τα κουτιά. Αν δεν εφαρμόζουν τέλεια, κόψτε προσεκτικά με ένα μικρό ψαλιδάκι τα σημεία αυτά. Αν πάλι σας ξέφυγε λιγάκι, μη ξεχνάτε: υπάρχει και το μαρκαδοράκι για να κρύψει τις όποιες ατέλειες.

– τέλος, κόλλησα τη φωτογραφία.

Το καδράκι μας είναι έτοιμο. Μπορούμε να το κρατήσουμε όπως είναι ή μπορούμε να περάσουμε μια κορδέλα για να το κρεμάσουμε. Μπορούμε επίσης να συνεχίσουμε την κατασκευή μας με το εξωτερικό κουτί από το σπιρτόκουτο:

3. για να φτιάξουμε τη συσκευασία δώρου (εξωτερικό κουτί από το σπιρτόκουτο)

Αυτό το κουτί ουσιαστικά λειτουργεί σαν συσκευασία δώρου για το καδράκι μας ενώ παράλληλα το προστατεύει. Ας του αφιερώσουμε λοιπόν λίγο χρόνο, για να το κάνουμε όμορφο.

Επειδή, όπως ανέφερα παραπάνω, το κάθε παιδί θα βγει πια στο δικό του δρόμο, σκέφτηκα το θέμα μου να έχει να κάνει με ταξίδι. Οπότε κατέληξα στη γνωστή βαρκούλα.

Ζωγράφισα το περίγραμμά της με μολύβι σε λεπτό άσπρο χαρτονάκι, για να έχει κάποιον όγκο, και την έκοψα. Με μαρκαδοράκι πέρασα τις γραμμές του μολυβιού.

Επίσης δεν ήθελα να είναι όλα τα κουτάκια ίδια. Έτσι πέρασα το ανάπτυγμα του εξωτερικού κουτιού

– σε λευκό χαρτί που το έβαψα με σκούρο μπλε χρώμα

– σε διακοσμητικό χαρτί

– σε χαρτί origami – μια φορά στη μια πλευρά και μια στην άλλη, καθώς συνήθως έχουν διαφορετικές αποχρώσεις

– σε σελίδες από περιοδικό (φωτογραφία & κείμενο). Θα μπορούσε να είναι και από εφημερίδα.

Έκοψα το περίγραμμα του κάθε αναπτύγματος και τσάκισα με χάρακα πάλι ελαφρώς τα σημεία τσάκισης (ακμές κουτιού) που είχα σημειώσει νωρίτερα. Κόλλησα το κουτί στο ανάπτυγμα. Πρώτα την καλή πλευρά (την πάνω) – έχοντας ως χάρακα τα σημεία τσάκισης, μετά τις πλαϊνές & έπειτα τη βάση.

Στο τέλος κόλλησα και τη βαρκούλα.

Και ιδού το αποτέλεσμα:

Ποιο σας αρέσει περισσότερο;